Wczoraj (24 stycznia) swoje 79. urodziny obchodziłaby Sharon Tate - aktorka, modelka, dla mnie najpiękniejsza kobieta na świecie. Jestem zafascynowana osobą Sharon, podziwiam ją za talent, urodę i to, jak reprezentowała lata 60. XX wieku. "Poznałam ją" oglądając film Polańskiego Nieustraszeni pogromcy wampirów chyba w 2016 roku. Od tamtej pory jest moim kanonem kobiecości i piękna. Tekst Pewnego razu w Hollywood powstał na potrzeby zajęć na studiach, ale możliwość wyboru tematu pozwoliła mi bliżej zgłębić życiorys Sharon. Jak wyglądał w naszym studenckim projekcie możecie sprawdzić w linku poniżej (s.56), a tymczasem ja uciekam do dalszej nauki na zbliżającą się nieubłagalnie sesję. Czy tylko ja próbuję robić wszystko byleby się nie uczyć?
Noc z 8 na 9 sierpnia 1969 roku. Beverly Hills, Kalifornia. Charles Watson („Tex”), Patricia Krenwinkel, Susan Atkins i Linda Kasabian ubrani na czarno, uzbrojeni w noże myśliwskie, rewolwer i liny podążają pod osłoną nocy ulicą Cielo Drive. Ich celem jest wynajmowana przez Romana Polańskiego i Sharon Tate willa.
Fanatycy przecinają druty telefoniczne, wchodzą na posesję i rozdzielają się. Kasabian zostaje na straży, Watson strzela czterokrotnie do wyjeżdżającego z podjazdu Stevena Parenta. Pierwsza kula rani nadgarstek, druga lewy policzek, a trzecia i czwarta klatkę piersiową. Znajomy stróża posiadłości umiera na miejscu, zaledwie w wieku 18 lat, w swoim samochodzie wypełnionym kałużą krwi. Krenwinkel, Atkins i Watson „Tex” wchodzą do domu, gdzie zastają cztery osoby. Wśród nich jest 26-letnia aktorka i modelka Sharon Tate, żona Romana Polańskiego. Morderców nie obchodzi, że kobieta jest w zaawansowanej ciąży. Sharon, Jay Sebring, Wojciech Frykowski, Abigail Folger oraz nienarodzone dziecko Polańskich – Paul Richard zostają brutalnie zamordowani w pewien upalny sierpniowy dzień. Tej nocy zniknęły z nieba cztery gwiazdy.
„Niczym księżniczka z bajki”
Hipnotyzujące, duże brązowe oczy o zjawiskowych, długich rzęsach, bujne loki w kolorze ciemnego blondu, usta, o których śnili mężczyźni. Emanowała od niej naturalność i delikatność. Jej niepowtarzalna uroda stała się jej znakiem rozpoznawczym. Urodzona w 1943 roku aktorka z każdą produkcją filmową stawała się coraz popularniejsza. Z czasem zyskała sławę i dołączyła do grona najgorętszych młodych gwiazd obok Jane Fondy czy Faye Dunaway. W 1966 roku poznała reżysera Romana Polańskiego, a dzięki głównej kobiecej roli w jego parodii horrorów pt. „Nieustraszeni pogromcy wampirów” znalazła nie tylko uznanie u krytyków, ale i miłość. Wschodząca gwiazda Hollywood, której przepowiadano sukces i światową sławę została brutalnie zabrana z Alei Gwiazd.
źródło: https://www.elle.pl/artykul/sharon-tate-10-rzeczy-ktorych-nie-wiedzieliscie-o-zmarlej-gwiezdzie
„We are family”
Charles Manson (żył w latach 1934-2017) w 1967 roku założył grupę, którą nazwał „The Family”. Jej członkami byli głównie nastolatkowie o naturze hippisowskiej, którzy wierzyli w teorię Armagedonu rozpowszechnianą przez Mansona. Poza tym straszył on o nadchodzącej władzy Czarnoskórych, którzy planują rzeź białych. Wszystkie te wierzenia łączyły młodych ludzi szukających innych o podobnych poglądach. Manson wmawiał swoim zwolennikom, że to oni będą zmuszeni rozpocząć ową rzeź
i wyprzedzić w ten sposób Czarnoskórych. Jednym z pierwszych celów okazała się willa Polańskich. Manson uczy swoich wyznawców jak zabijać, przekonuje ich do tego, że mają pełne prawo wypełnić jego wolę. Czarna robota ma być wykonywana właśnie przez młodych, zachłyśniętych „Rodziną” ludzi. Morderstwo na Cielo Drive 10050 Beverly Hills to nie jedyna zbrodnia „w imię” rewolty sekty za sprawą Mansona. Niedługo potem kolejnymi ofiarami staje się małżeństwo LaBianca.
Charles Manson bez skutku próbował swoich sił w branży muzycznej. Los chciał, że poprzednimi lokatorami wilii przy Cielo Drive był wydawca muzyczny Terry Melcher. Właśnie to on był niedoszłym wydawcą płyty Mansona. Pewnego dnia guru sekty przychodzi pod adres Cielo Drive 10050 w celu odwiedzin Melchera, który już tam nie mieszka. Sharon w tym czasie jest na sesji domowej ze słynnym fotografem Shahrokhiem Hatamim. Ich spojrzenia spotykają, Sharon czuje strach i dreszcze na widok Mansona. Nie jest świadoma, że właśnie spotkała człowieka, który wyda rozkaz zabicia jej rodziny swoim zwolennikom.
Przesiąknięty krwią ręcznik
„Domek miłości” – tak Sharon nazywała wynajmowaną posiadłość. Czuła się w nim jak prawdziwa domatorka. Roman Polański wspomina, że piekła ciasta, przygotowywała różnorodne sałatki, amerykańskie dania, czekała na przyjście dziecka, które od początku było dla niej radością. Przyjemność sprawiało jej także urządzanie pokoiku dla synka, wybieranie wyprawki i ubranek. Z każdym dniem była coraz szczęśliwsza, że jej dziecko przyjdzie na świat. Roman namawiał żonę, żeby została w Europie, gdzie wtedy kręcił film, ale Sharon wróciła do USA. W zaawansowanej ciąży opiekę nad nią sprawowali przyjaciele rodziny m.in. Wojtek Frykowski czy Jay Sebring, który był byłym partnerem aktorki. Dzwoniąc do żony 8 sierpnia Roman nie wiedział, że to ich ostatnia rozmowa. Żegnając się z nią na porcie w Londynie przeszła go tylko pesymistyczna myśl, że już nie zobaczy Sharon.
Przyjaciele wrócili z meksykańskiej restauracji do wilii Polańskich. Sharon zmęczona po całym dniu idzie położyć się spać, przed snem rozmawia z Jayem w sypialni. Wojtek zasypia na kanapie, a jego dziewczyna Abigail czyta w pokoju obok książkę. Nikt nie spodziewa się najgorszego. Około 1:00 na posesję podjeżdża samochód z czwórką młodych ludzi. Najstarszy z nich, Tex to dwudziestodwulatek. Wszystkie instrukcje dostali z góry narzucone przez swojego guru – Charlesa Mansona. Ubrani na czarno włamują się do posiadłości, uprzednio przecinając druty telefoniczne, a Watson zabija z zimną krwią błagającego o życie Parenta. Kasabian zostaje na straży obserwując i pilnując budynku z zewnątrz. Pozostała trójka wchodzi do środka. Rozdzielają się. Atkins i Krenwinkel idą do pomieszczeń, gdzie znajdują się Sharon, Jay i Abigail. W salonie Tex mierzy z pistoletu do Frykowskiego, który najprawdopodobniej wziął tego wieczoru narkotyki i nie potrafi rozróżnić, czy to sen, a może jawa. Watson przedstawia się słowami: „Jestem diabłem i przyszedłem tu robić diabli interes”. Sharon i Jay zostają zaprowadzeni do salonu. Błagają o uwolnienie, proponują pieniądze, kosztowności. Zwolennicy Mansona są nieustępliwi, ich celem jest morderstwo. Obwiązują ich sznurem nie zważając na zaawansowaną ciążę Sharon, która na dniach spodziewa się dziecka. Jay staje w obronie przyjaciółki i zostaje postrzelony przez Texa. Frykowskiemu i Folger udaje się uciec na zewnątrz, ale dopadają ich członkowie sekty. Giną od ciosów zadanych nożami na trawniku. Wewnątrz zostaje Atkins, która dokonuje brutalnej zbrodni na Tate. Kobieta błaga o litość dla dziecka: „Dajcie mi dwa tygodnie, a potem mnie zabijecie. Pozwólcie tylko żyć dziecku”. To tylko dolewa oliwy do ognia i podsyca w młodej fanatyczce żądzę krwi. Zadaje Sharon 16 ciosów, z czego 5 jest śmiertelne. Wokół Sharon tworzy się kałuża krwi, w której spoczywa jej martwe ciało jeszcze do niedawna tak pełne życia i radości. Atkins bierze ręcznik, macza go w kałuży krwi aktorki i pisze nim na drzwiach „PIG”, które odnosi się do sfery bogatych. Fanatycy Mansona odjeżdżają zdezelowanym fordem z satysfakcją wykonanego zadania.
Śmierć nieśmiertelnej
Policja długo nie mogła wpaść na trop zabójców Tate i jej przyjaciół. Dopiero zwierzenia Atkins w areszcie, w którym znajdowała się w związku z innych złamaniem prawa. Przyznała się swojej współwięźniarce do zabójstwa Sharon Tate. Wszczęto dochodzenie, a skazani zostali wszyscy czterej fanatycy oraz sam Manson. Początkowo ich wyrokiem był kara śmierci, ale po zmianie prawa w stanie Kalifornia otrzymali wyrok dożywocia. Kilkakrotnie próbowali ubiegać się o wcześniejsze wyjście na wolność, ale bezskutecznie. W 2009 roku na raka mózgu zmarła Atkins, a w 2017 Manson.
Brutalna zbrodnia odcisnęła piętno na całe Hollywood. Masowo po morderstwie przerażeni celebryci zaczęli opuszczać LA.
Roman Polański znany z okulistycznych dzieł („Dziecko Rosemary”) był przez niektórych podejrzewany o udział w zabójstwie żony. Ostatecznie plotki ucichły, a Polański nie dokończył projektu, nad którym pracował w Europie, w której przebywał w czasie morderstwa.
Pamięć o Sharon Tate nie przeminie szybko. Powstało o jej historii wiele biografii, reportaży, artykułów. Jej młodsza siostra Debra Tate wydała w 2014 roku biografię pt. „Sharon Tate: Recollection”, a w 2019 roku miała miejsce premiera filmu „Once Upon A Time in Hollywood” w reżyserii Quentina Tarantino, który na swój sposób opowiedział o wydarzeniach z sierpnia 69’. W postać Sharon wcieliła się Margot Robbie, a Romana Polańskiego polski aktor Rafał Zawierucha.
Comentários